Langanın namlı tulumbacı taifesinden olan alem aşur; doğruluğu ile bilinir bir adamdı. Hiç bir yangın yerinde talana fırsat vermez, yeltenenleri de o meşhur osmanlı tokadı ile oracıkta yere yıkıverirdi. Bu huyu ile çevresinde sayılırdı ama sevilmezdi. Seksene yakın evin kül olduğu cibali yangınında talancılara karşı kahramanca döğüşmüş, ortada ne tulumba ne kova kalmış, yangın yeri cenk meydanına dönmüş, yangın büyüdükçe büyümüş ve bu işin vebali onun üstüne kalmıştır. Kendisi öyle anlattı. Ama langada kahvede konuştuğumuz arkadaşları, o gece delirmeseydi yangını o kadar sirayet etmeden söndürülürdü diye konuştular. Kendisi, o sabaha doğru sırtında alevlerin sıcaklığı oradan uzaklaştığını, saatlerce yürüdüğünü ve sonunda bir yerde yığılıp kaldığını, nice zaman sonra kendine geldiğinde çevresinde renkli güzel elbiseli tuhaf insanlar gördüğünü ve onlara katıldığını anlattı.